นี่ก้อเปิดเทอมแล้ว ตัวหนูก้ออยู่ม.ปลายแล้วด้วย
ตั้งแต่เริ่มขึ้นม.4เนี่ย ก้อเหมือนชีวิตมันจายุ่งเหยิง ซาปซ่าได้ใจเหลือเกิน...
เลยม่ะค่อยได้เข้าเน็ตเท่าไหร่อ่ะจ้ะ
พอมาวันนี้ ได้เข้ามาดูเว็ปที่คุณอาเขียน รู้สึกได้เลยนะว่าคุณอาตั้งใจสร้างมันขึ้นมา
อยากจะบอกว่า ซาบซึ้งมากๆเพราะ....ยังไงหล่ะ บอกไม่ถูกง่ะ คือ มันเจ๋งจิงๆ
บางทีความรู้สึกบางอย่าง ก้อไม่สามารถสื่อเป็นคำพูดได้ มันไม่รู้ว่าจาหาคำไหนมาแทนความในใจง่ะ
รู้แต่ว่ามันตื้นตันใจ กับการที่ได้เห็น
"ใครสักคนหนึ่ง ได้ทำอะไรดีๆให้กับใครอีกคน ทั้งๆที่คนที่ได้รับอาจจะไม่รู้
และเขาจะไม่ได้ผลอะไรตอบแทนเลย"
คนทางนี้มีให้แค่ คำขอบคุณ... สำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณอา ขอบคุณมากนะจ๊ะ คุณอามีความสามารถมากจิงๆ
ขอชื่นชมในความสามารถ และหัวใจของคุณอา หลานคนนี้แม้จะยังไม่ประสีประสา..แต่ก้อพอจารู้ได้ว่า
"กว่างานจะออกมาสมบูรณ์ขนาดนี้ มันไม่ได้ใช้แค่ฝีมือ
แต่มันต้องใส่หัวใจลงไปในทุกรายละเอียดด้วย"
ขอบคุณคุณอามากนะค่ะ
ที่นี่เป็นมากกว่า เว็ปนึงที่รวบรวมเรื่องราวในอดีต แต่ที่นี่เป็นที่เก็บภาพความทรงจำดีๆ
ที่ใครบางคนอาจจะจางไปบ้าง
ขอบคุณมากนะค่ะ ที่นำภาพบรรยากาศความสุขกลับมาอีกครั้ง
งดงามมากจิงๆ
ปล.ในหัวข้อ "บทคิด" กว่าหนูจารู้สึกตัว ก้อตอนที่รู้ว่าตัวเองบ้าไปแล้ว อิอิ